CAUTION: (Before talking) Please, connect the tongue to the brain.
- Άγις, ο γιος του Αρχιδάμου
1) Κάποιος σοφιστής, βλέποντάς τον να κάθεται λιγομίλητος, του λέει: "Ο λόγος είναι το πιο δυνατό πράγμα απ' όλα". Εκείνος του απαντά: "Εσύ επομένως, αν δε μιλάς, δεν αξίζεις τίποτε".
2) Σε κάποιους που επαινούσαν τους Ηλείους, επειδή είναι τόσο δίκαιοι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, αποκρίνεται: " Τι το σπουδαίο ή θαυμαστό κάνουν, επειδή σε διάστημα πέντε χρόνων, εφαρμόζουν για μία μέρα δικαιοσύνη";
- Αλέξανδρος ο Ευρυκράτεος
3) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί δεν συγκεντρώνουν τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, του απάντησε: "Για να μην διαφθείρονται αυτοί που θα γίνουν φύλακές τους".
- Ανδροκλείδας
4) Ο Ανδροκλείδας ο Λάκων, που είχε αναπηρία στο πόδι, κατατάχτηκε στους πολεμιστές. Καθώς ορισμένοι έφερναν αντιρρήσεις και δημιουργούσαν εμπόδια, επειδή ήταν ανάπηρος, είπε: "Μα δε θα χρειαστεί να φύγω, αλλά να μείνω στη θέση μου, για να πολεμήσω τους αντιπάλους".
5) Προς έναν Αθηναίο που αποκαλούσε τους Λακεδαιμόνιους αμαθείς, είπε: "Είμαστε οι μόνοι, λοιπόν, που δεν έχουμε μάθει κάτι κακό από εσάς". Σε άλλον Αθηναίο που του είπε: "Εμείς, σας διώξαμε επανειλημμένα από τις όχθες του Κηφισού", απάντησε: "Εμείς, πάλι, δε χρειάστηκε ποτέ να σας διώξουμε από τις όχθες του Ευρώτα".
-Αντίοχος
6) Όταν ο Αντίοχος ήταν έφορος και άκουσε ότι ο Φίλιππος ο Β' της Μακεδονίας έδωσε μία αμφισβητούμενη περιοχή στους Μεσσήνιους, ρώτησε αν τους έδωσε και τη δύναμη, ώστε να τη διατηρήσουν.
-Αρχίδαμος, ο γιος του Ζευξιδάμου
7) Βλέποντας το γιο του να μάχεται απερίσκεπτα απέναντι στους εχθρούς του τού είπε: "Ή αύξησε τη δύναμή σου ή μείωσε την τόλμη σου".
-Δημάρατος
8) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί στη Σπάρτη θεωρούν άτιμους αυτούς που πετούν την ασπίδα και όχι και αυτούς που τα κράνη και τους θώρακες, απάντησε: "Επειδή αυτά τα φορούν για τον εαυτό τους, ενώ την ασπίδα την κρατούν, για να υπερασπιστούν από κοινού την παράταξη".
9) Όταν ρωτήθηκε σε κάποια συνέλευση, αν μένει σιωπηλός από βλακεία ή επειδή δεν έχει κάτι να πει, απάντησε: "Πάντως, ο βλάκας δε θα μπορούσε να μείνει σιωπηλός".
-Ευδαμίδας, ο γιος του Αρχιδάμου
10) Όταν είδε στην Ακαδημία τον Ξενοκράτη, που ήταν, ήδη, γέρος, να φιλοσοφεί με τους μαθητές του, ρώτησε να μάθει ποιος είναι ο γέροντας. Όταν του αποκρίθηκε κάποιος πως είναι σοφός άνθρωπος που αναζητά την αρετή, σχολίασε: "Και πότε θα τη χρησιμοποιήσει, αν ακόμη την αναζητά";
11) Σε κάποιον Αργείο, που έλεγε ότι οι Λακεδαιμόνιοι γίνονται χειρότεροι έξω από τη χώρα τους, όταν ξεφεύγουν από την επιρροή των νόμων της πατρίδας τους, απάντησε: "Εσείς, ωστόσο, όταν έρχεστε στη Σπάρτη γίνεστε καλύτεροι, όχι χειρότεροι".
-Ζευξίδαμος
12) Σε κάποιον Αιτωλό που έλεγε ότι για όσους θέλουν να κάνουν ανδραγαθήματα, ο πόλεμος είναι καλύτερος από την ειρήνη, απάντησε: "Όχι, μα τους θεούς, αλλά για τους ανθρώπους αυτούς είναι καλύτερος ο θάνατος από τη ζωή".
-Καλλικρατίδας
13) Ο ναύαρχος Καλλικρατίδας , όταν οι φίλοι του Λυσσάνδρου τού ζήτησαν την άδεια να θανατώσουν κάποιον από τους εχθρούς αιχμαλώτους και να πάρει 50 τάλαντα, μολονότι είχε μεγάλη ανάγκη από χρήματα, για να πληρώσει τους ναύτες, δεν τους το επέτρεψε. Όταν ο Κλέανδρος, που ήταν σύμβουλος, του είπε: "¨Εγώ, προσωπικά, θα τα έπαιρνα αν ήμουν εσύ", εκείνος του απάντησε: " Το ίδιο και 'γω, αν ήμουν εσύ".
-Λεωνίδας
14) Κάποιος του επισημαίνει: "Οι εχθροί είναι κοντά μας". "Ωραία", απαντά εκείνος, "άρα κι εμείς κοντά τους".
-Λεωτυχίδας
15) Όταν στην εσωτερική πλευρά της πύλης τυλίχτηκε φίδι γύρω από το σύρτη και οι μάντεις αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για σημείο και τέρας, είπε: "Όχι, βέβαια, απ' ότι μου φαίνεται, αν ο σύρτης είχε τυλιχτεί γύρω από το φίδι, τούτο θα ήταν πράγματι σημείο και τέρας".
-Λυκούργος
16) Αφού προχώρησε σε αναδασμό της γης και μοίρασε σε όλους τους πολίτες ίσο κλήρο, λέγεται ότι αργότερα, διασχίζοντας, κατά την επιστροφή του απ' έξω, τη χώρα που, μόλις, είχε θεριστεί και βλέποντας τις θημωνιές, ίσες τη μία δίπλα από την άλλη, ευχαριστήθηκε, χαμογέλασε και είπε στους παρευρισκόμενους: "Ολόκληρη η Λακωνία μοιάζει να ανήκει σε πολλά αδέρφια που πρόσφατα τη μοιράστηκαν μεταξύ τους"
17) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί θέσπισε να παντρεύονται τα κορίτσια χωρίς προίκα, απάντησε: "Για να μη μείνουν ορισμένες άγαμες λόγω έλλειψης χρημάτων, ούτε οι άνδρες να ενδιαφέρονται γι' αυτές λόγω της περιουσίας, αλλά ο καθένας να κοιτάζει μόνο τη συμπεριφορά και να κάνει την επιλογή του με βάση την αρετή"
18) Όταν κάποιος Αθηναίος ρώτησε, επιδεικτικά, έναν Λακεδαιμόνιο, "Γιατί δεν εγκαθιδρύετε στη Σπάρτη Δημοκρατία, όπως στην Αθήνα, παρά επιμένετε στους Νόμους του Λυκούργου", εκείνος απάντησε: "Εσύ, πρώτα, εφάρμοσε Δημοκρατία μέσα στο σπίτι σου".
-Λύσανδρος
19) Μετά τη νίκη των Λακεδαιμονίων στους Αιγός Ποταμούς και τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, έστειλε μήνυμα νίκης στους εφόρους: "Η Αθήνα έπεσε". Επιστρέφοντας στη Σπάρτη, εκείνοι τον επέπληξαν γι' αυτό, λέγοντας πως το "έπεσε" αρκούσε. "Η Αθήνα" θεωρήθηκε πλεονασμός.
-Ναμέρτης
20) Κάποιος τον μακάριζε, επειδή είχε πολλούς φίλους. Όταν τον ρώτησε, αν υπάρχει κανένας τρόπος, να δοκιμάσει κάποιος πόσους φίλους έχει, εκείνος του απάντησε: "Η ατυχία".
-Παυσανίας, ο γιος του Κλεομβρότου
21) Καθώς ορισμένοι θαύμαζαν στα λάφυρα που προέρχονταν από τους εχθρούς την πολυτέλεια, είπε: "Θα ήταν καλύτερο γι' αυτούς να είναι οι ίδιοι άνθρωποι αξίας, παρά να έχουν στην κατοχή τους πράγματα μεγάλης αξίας".
-Πεδάριτος
22) Όταν δεν συμπεριλήφθηκε μεταξύ των τριακοσίων, που θεωρούνταν στην πόλη το πρώτο και πιο υψηλό αξίωμα, έφυγε χαρούμενος και χαμογελαστός. Όταν οι έφοροι τον ρώτησαν, γιατί γελά, απάντησε: "Επειδή χαίρομαι για την πόλη μου, που έχει τριακόσιους πολίτες καλύτερους από εμένα".
-Πολύδωρος
23) Σε κάποιον που απειλούσε συνεχώς τους εχθρούς του, είπε: "Δεν καταλαβαίνεις ότι σπαταλάς το καλύτερο μέρος της εκδίκησής σου";
-Πολυκρατίδας
24) Όταν στάλθηκε ως πρεσβευτής, μαζί με άλλους, προς τους Πέρσες, εκείνοι τους ρώτησαν αν έχουν έρθει ιδιωτικά ή στάλθηκαν από την πόλη. Απάντησε: "Αν πετύχουμε, από την πόλη. Αν αποτύχουμε, ιδιωτικά".
-Χάριλλος
25) Όταν ένας είλωτας συμπεριφέρθηκε με περισσότερο θράσος από όσο του επιτρεπόταν, του είπε: "Αν δεν ήμουν εξοργισμένος, θα σε σκότωνα".
-Αγησίλαος
26) Όταν άκουγε κάποιους να εκφράζουν κατηγορίες ή επαίνους για άλλους, θεωρούσε πως έπρεπε, πρώτα, να ερευνήσει το ποιόν και τον τρόπο ζωής αυτών που μιλούσαν.
27) Όταν ήταν, ακόμη, παιδί και τελούνταν αθλοπαιδία, ο αρχηγός του χορού τον έβαλε σε θέση ασήμαντη, αυτός υπάκουσε, μολονότι είχε, ήδη, οριστεί να γίνει βασιλιάς και είπε: "Πολύ καλά! Θα αποδείξω ότι δεν είναι οι θέσεις που δίνουν αξία στους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι που αναδεικνύουν τις θέσεις".
28) Όταν είδε ένα παιδάκι να τραβάει ένα ποντίκι από την τρύπα του κι έπειτα αυτό να γυρίζει και να δαγκώνει το χέρι που το κρατούσε και να φεύγει, είπε στους παρευρισκόμενους: "Όταν το πιο μικρό ζώο αμύνεται έτσι απέναντι σε όσους το αδικούν, τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι";
29) Όταν ένας ξένος τον ρώτησε, γιατί η Σπάρτη παρέμενε η μοναδική ανοχύρωτη πόλη, είπε: "Γιατί η πόλη δεν πρέπει να είναι οχυρωμένη με πέτρες και ξύλα, αλλά με τις αρετές αυτών που την κατοικούν".
-Ανωνύμων Λακεδαιμονίων
30) Σε ρήτορα που τραβούσε σε μάκρος το λόγο του και ζητούσε τις απαντήσεις, για να τις διαβιβάσει στους συμπολίτες του, είπαν: "Διαβίβασέ τους, πως εσύ με δυσκολία σταμάτησες κι εμείς με δυσκολία σε ακούγαμε". Σε μία άλλη στιγμή, έδιωξαν από την πόλη κάποιον ρήτορα, που είπε, κομπάζοντας, πως μπορεί να μιλά ολόκληρη τη μέρα για το οποιοδήποτε θέμα. Του είπαν πως ο καλός ομιλητής πρέπει να εναρμονίζει το μέγεθος του λόγου του ανάλογα με την αξία των θεμάτων.
31) Κάποιος βλέποντας, σε έναν πίνακα, Αθηναίους να σφαγιάζουν Σπαρτιάτες, είπε: "Ανδρείοι είναι οι Αθηναίοι", για να του απαντήσει ένας Λακεδαιμόνιος που βρισκόταν δίπλα, "Στον πίνακα".
32) Κάποιος που τιμωρούνταν, έλεγε; "Αμάρτησα, χωρίς να το θέλω". Κάποιος του απάντησε: 'Δέξου, λοιπόν, χωρίς να το θέλεις και την τιμωρία".
33) Όταν κάποιος Μεταποντίνος κατηγορήθηκε για δειλία από κάποιο Σπαρτιάτη, είπε: "Ωστόσο, δεν έχουμε και λίγα εδάφη άλλων κρατών". Εκείνος του απάντησε: "Δηλαδή, εκτός από δειλοί, είστε και άδικοι".
34) Κάποιος επισκέπτης στη Σπάρτη, είπε σε έναν πολίτη: "Δε νομίζω ότι μπορείς να καθίσεις στο ένα πόδι τόση ώρα, όση εγώ". Εκείνος του απάντησε: "Όχι βέβαια, από τις χήνες, όμως, δεν υπάρχει μία που να μην μπορεί". Σε άλλη περίσταση, καλούν έναν Σπαρτιάτη, επίμονα, να ακούσει κάποιον που μιμείται, τέλεια, το αηδόνι. Εκείνος απαντά: "Έχω ακούσει, πολλές φορές, το ίδιο το αηδόνι να τραγουδά".
35) Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας, ο Φίλιππος ο Β', στέλνει τελεσίγραφο στη Σπάρτη: "Αν εισβάλλω στη Λακωνία, θα ισοπεδώσω τη Σπάρτη και θα γίνετε δούλοι για πάντα". Οι Σπαρτιάτες του έστειλαν μονολεκτική απάντηση: "Αν". Ο Φίλιππος, τελικά, δεν εισέβαλε ποτέ στη Σπάρτη.
**) Κάποιος ξένος ρωτάει έναν Σπαρτιάτη, "Τι ξέρεις να κάνεις"; Εκείνος απαντά: "Να είμαι ελεύθερος, να μην υποτάσσομαι σε άλλους".
ΠΗΓΕΣ:
1) Ηθικά (τόμος 6), Πλούταρχος
- Άγις, ο γιος του Αρχιδάμου
1) Κάποιος σοφιστής, βλέποντάς τον να κάθεται λιγομίλητος, του λέει: "Ο λόγος είναι το πιο δυνατό πράγμα απ' όλα". Εκείνος του απαντά: "Εσύ επομένως, αν δε μιλάς, δεν αξίζεις τίποτε".
2) Σε κάποιους που επαινούσαν τους Ηλείους, επειδή είναι τόσο δίκαιοι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, αποκρίνεται: " Τι το σπουδαίο ή θαυμαστό κάνουν, επειδή σε διάστημα πέντε χρόνων, εφαρμόζουν για μία μέρα δικαιοσύνη";
- Αλέξανδρος ο Ευρυκράτεος
3) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί δεν συγκεντρώνουν τα χρήματα στο δημόσιο ταμείο, του απάντησε: "Για να μην διαφθείρονται αυτοί που θα γίνουν φύλακές τους".
- Ανδροκλείδας
4) Ο Ανδροκλείδας ο Λάκων, που είχε αναπηρία στο πόδι, κατατάχτηκε στους πολεμιστές. Καθώς ορισμένοι έφερναν αντιρρήσεις και δημιουργούσαν εμπόδια, επειδή ήταν ανάπηρος, είπε: "Μα δε θα χρειαστεί να φύγω, αλλά να μείνω στη θέση μου, για να πολεμήσω τους αντιπάλους".
5) Προς έναν Αθηναίο που αποκαλούσε τους Λακεδαιμόνιους αμαθείς, είπε: "Είμαστε οι μόνοι, λοιπόν, που δεν έχουμε μάθει κάτι κακό από εσάς". Σε άλλον Αθηναίο που του είπε: "Εμείς, σας διώξαμε επανειλημμένα από τις όχθες του Κηφισού", απάντησε: "Εμείς, πάλι, δε χρειάστηκε ποτέ να σας διώξουμε από τις όχθες του Ευρώτα".
-Αντίοχος
6) Όταν ο Αντίοχος ήταν έφορος και άκουσε ότι ο Φίλιππος ο Β' της Μακεδονίας έδωσε μία αμφισβητούμενη περιοχή στους Μεσσήνιους, ρώτησε αν τους έδωσε και τη δύναμη, ώστε να τη διατηρήσουν.
-Αρχίδαμος, ο γιος του Ζευξιδάμου
7) Βλέποντας το γιο του να μάχεται απερίσκεπτα απέναντι στους εχθρούς του τού είπε: "Ή αύξησε τη δύναμή σου ή μείωσε την τόλμη σου".
-Δημάρατος
8) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί στη Σπάρτη θεωρούν άτιμους αυτούς που πετούν την ασπίδα και όχι και αυτούς που τα κράνη και τους θώρακες, απάντησε: "Επειδή αυτά τα φορούν για τον εαυτό τους, ενώ την ασπίδα την κρατούν, για να υπερασπιστούν από κοινού την παράταξη".
9) Όταν ρωτήθηκε σε κάποια συνέλευση, αν μένει σιωπηλός από βλακεία ή επειδή δεν έχει κάτι να πει, απάντησε: "Πάντως, ο βλάκας δε θα μπορούσε να μείνει σιωπηλός".
-Ευδαμίδας, ο γιος του Αρχιδάμου
10) Όταν είδε στην Ακαδημία τον Ξενοκράτη, που ήταν, ήδη, γέρος, να φιλοσοφεί με τους μαθητές του, ρώτησε να μάθει ποιος είναι ο γέροντας. Όταν του αποκρίθηκε κάποιος πως είναι σοφός άνθρωπος που αναζητά την αρετή, σχολίασε: "Και πότε θα τη χρησιμοποιήσει, αν ακόμη την αναζητά";
11) Σε κάποιον Αργείο, που έλεγε ότι οι Λακεδαιμόνιοι γίνονται χειρότεροι έξω από τη χώρα τους, όταν ξεφεύγουν από την επιρροή των νόμων της πατρίδας τους, απάντησε: "Εσείς, ωστόσο, όταν έρχεστε στη Σπάρτη γίνεστε καλύτεροι, όχι χειρότεροι".
-Ζευξίδαμος
12) Σε κάποιον Αιτωλό που έλεγε ότι για όσους θέλουν να κάνουν ανδραγαθήματα, ο πόλεμος είναι καλύτερος από την ειρήνη, απάντησε: "Όχι, μα τους θεούς, αλλά για τους ανθρώπους αυτούς είναι καλύτερος ο θάνατος από τη ζωή".
-Καλλικρατίδας
13) Ο ναύαρχος Καλλικρατίδας , όταν οι φίλοι του Λυσσάνδρου τού ζήτησαν την άδεια να θανατώσουν κάποιον από τους εχθρούς αιχμαλώτους και να πάρει 50 τάλαντα, μολονότι είχε μεγάλη ανάγκη από χρήματα, για να πληρώσει τους ναύτες, δεν τους το επέτρεψε. Όταν ο Κλέανδρος, που ήταν σύμβουλος, του είπε: "¨Εγώ, προσωπικά, θα τα έπαιρνα αν ήμουν εσύ", εκείνος του απάντησε: " Το ίδιο και 'γω, αν ήμουν εσύ".
-Λεωνίδας
14) Κάποιος του επισημαίνει: "Οι εχθροί είναι κοντά μας". "Ωραία", απαντά εκείνος, "άρα κι εμείς κοντά τους".
-Λεωτυχίδας
15) Όταν στην εσωτερική πλευρά της πύλης τυλίχτηκε φίδι γύρω από το σύρτη και οι μάντεις αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για σημείο και τέρας, είπε: "Όχι, βέβαια, απ' ότι μου φαίνεται, αν ο σύρτης είχε τυλιχτεί γύρω από το φίδι, τούτο θα ήταν πράγματι σημείο και τέρας".
-Λυκούργος
16) Αφού προχώρησε σε αναδασμό της γης και μοίρασε σε όλους τους πολίτες ίσο κλήρο, λέγεται ότι αργότερα, διασχίζοντας, κατά την επιστροφή του απ' έξω, τη χώρα που, μόλις, είχε θεριστεί και βλέποντας τις θημωνιές, ίσες τη μία δίπλα από την άλλη, ευχαριστήθηκε, χαμογέλασε και είπε στους παρευρισκόμενους: "Ολόκληρη η Λακωνία μοιάζει να ανήκει σε πολλά αδέρφια που πρόσφατα τη μοιράστηκαν μεταξύ τους"
17) Όταν τον ρώτησε κάποιος, γιατί θέσπισε να παντρεύονται τα κορίτσια χωρίς προίκα, απάντησε: "Για να μη μείνουν ορισμένες άγαμες λόγω έλλειψης χρημάτων, ούτε οι άνδρες να ενδιαφέρονται γι' αυτές λόγω της περιουσίας, αλλά ο καθένας να κοιτάζει μόνο τη συμπεριφορά και να κάνει την επιλογή του με βάση την αρετή"
18) Όταν κάποιος Αθηναίος ρώτησε, επιδεικτικά, έναν Λακεδαιμόνιο, "Γιατί δεν εγκαθιδρύετε στη Σπάρτη Δημοκρατία, όπως στην Αθήνα, παρά επιμένετε στους Νόμους του Λυκούργου", εκείνος απάντησε: "Εσύ, πρώτα, εφάρμοσε Δημοκρατία μέσα στο σπίτι σου".
-Λύσανδρος
19) Μετά τη νίκη των Λακεδαιμονίων στους Αιγός Ποταμούς και τη λήξη του Πελοποννησιακού Πολέμου, έστειλε μήνυμα νίκης στους εφόρους: "Η Αθήνα έπεσε". Επιστρέφοντας στη Σπάρτη, εκείνοι τον επέπληξαν γι' αυτό, λέγοντας πως το "έπεσε" αρκούσε. "Η Αθήνα" θεωρήθηκε πλεονασμός.
-Ναμέρτης
20) Κάποιος τον μακάριζε, επειδή είχε πολλούς φίλους. Όταν τον ρώτησε, αν υπάρχει κανένας τρόπος, να δοκιμάσει κάποιος πόσους φίλους έχει, εκείνος του απάντησε: "Η ατυχία".
-Παυσανίας, ο γιος του Κλεομβρότου
21) Καθώς ορισμένοι θαύμαζαν στα λάφυρα που προέρχονταν από τους εχθρούς την πολυτέλεια, είπε: "Θα ήταν καλύτερο γι' αυτούς να είναι οι ίδιοι άνθρωποι αξίας, παρά να έχουν στην κατοχή τους πράγματα μεγάλης αξίας".
-Πεδάριτος
22) Όταν δεν συμπεριλήφθηκε μεταξύ των τριακοσίων, που θεωρούνταν στην πόλη το πρώτο και πιο υψηλό αξίωμα, έφυγε χαρούμενος και χαμογελαστός. Όταν οι έφοροι τον ρώτησαν, γιατί γελά, απάντησε: "Επειδή χαίρομαι για την πόλη μου, που έχει τριακόσιους πολίτες καλύτερους από εμένα".
-Πολύδωρος
23) Σε κάποιον που απειλούσε συνεχώς τους εχθρούς του, είπε: "Δεν καταλαβαίνεις ότι σπαταλάς το καλύτερο μέρος της εκδίκησής σου";
-Πολυκρατίδας
24) Όταν στάλθηκε ως πρεσβευτής, μαζί με άλλους, προς τους Πέρσες, εκείνοι τους ρώτησαν αν έχουν έρθει ιδιωτικά ή στάλθηκαν από την πόλη. Απάντησε: "Αν πετύχουμε, από την πόλη. Αν αποτύχουμε, ιδιωτικά".
-Χάριλλος
25) Όταν ένας είλωτας συμπεριφέρθηκε με περισσότερο θράσος από όσο του επιτρεπόταν, του είπε: "Αν δεν ήμουν εξοργισμένος, θα σε σκότωνα".
-Αγησίλαος
26) Όταν άκουγε κάποιους να εκφράζουν κατηγορίες ή επαίνους για άλλους, θεωρούσε πως έπρεπε, πρώτα, να ερευνήσει το ποιόν και τον τρόπο ζωής αυτών που μιλούσαν.
27) Όταν ήταν, ακόμη, παιδί και τελούνταν αθλοπαιδία, ο αρχηγός του χορού τον έβαλε σε θέση ασήμαντη, αυτός υπάκουσε, μολονότι είχε, ήδη, οριστεί να γίνει βασιλιάς και είπε: "Πολύ καλά! Θα αποδείξω ότι δεν είναι οι θέσεις που δίνουν αξία στους ανθρώπους, αλλά οι άνθρωποι που αναδεικνύουν τις θέσεις".
28) Όταν είδε ένα παιδάκι να τραβάει ένα ποντίκι από την τρύπα του κι έπειτα αυτό να γυρίζει και να δαγκώνει το χέρι που το κρατούσε και να φεύγει, είπε στους παρευρισκόμενους: "Όταν το πιο μικρό ζώο αμύνεται έτσι απέναντι σε όσους το αδικούν, τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι";
29) Όταν ένας ξένος τον ρώτησε, γιατί η Σπάρτη παρέμενε η μοναδική ανοχύρωτη πόλη, είπε: "Γιατί η πόλη δεν πρέπει να είναι οχυρωμένη με πέτρες και ξύλα, αλλά με τις αρετές αυτών που την κατοικούν".
-Ανωνύμων Λακεδαιμονίων
30) Σε ρήτορα που τραβούσε σε μάκρος το λόγο του και ζητούσε τις απαντήσεις, για να τις διαβιβάσει στους συμπολίτες του, είπαν: "Διαβίβασέ τους, πως εσύ με δυσκολία σταμάτησες κι εμείς με δυσκολία σε ακούγαμε". Σε μία άλλη στιγμή, έδιωξαν από την πόλη κάποιον ρήτορα, που είπε, κομπάζοντας, πως μπορεί να μιλά ολόκληρη τη μέρα για το οποιοδήποτε θέμα. Του είπαν πως ο καλός ομιλητής πρέπει να εναρμονίζει το μέγεθος του λόγου του ανάλογα με την αξία των θεμάτων.
31) Κάποιος βλέποντας, σε έναν πίνακα, Αθηναίους να σφαγιάζουν Σπαρτιάτες, είπε: "Ανδρείοι είναι οι Αθηναίοι", για να του απαντήσει ένας Λακεδαιμόνιος που βρισκόταν δίπλα, "Στον πίνακα".
32) Κάποιος που τιμωρούνταν, έλεγε; "Αμάρτησα, χωρίς να το θέλω". Κάποιος του απάντησε: 'Δέξου, λοιπόν, χωρίς να το θέλεις και την τιμωρία".
33) Όταν κάποιος Μεταποντίνος κατηγορήθηκε για δειλία από κάποιο Σπαρτιάτη, είπε: "Ωστόσο, δεν έχουμε και λίγα εδάφη άλλων κρατών". Εκείνος του απάντησε: "Δηλαδή, εκτός από δειλοί, είστε και άδικοι".
34) Κάποιος επισκέπτης στη Σπάρτη, είπε σε έναν πολίτη: "Δε νομίζω ότι μπορείς να καθίσεις στο ένα πόδι τόση ώρα, όση εγώ". Εκείνος του απάντησε: "Όχι βέβαια, από τις χήνες, όμως, δεν υπάρχει μία που να μην μπορεί". Σε άλλη περίσταση, καλούν έναν Σπαρτιάτη, επίμονα, να ακούσει κάποιον που μιμείται, τέλεια, το αηδόνι. Εκείνος απαντά: "Έχω ακούσει, πολλές φορές, το ίδιο το αηδόνι να τραγουδά".
35) Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας, ο Φίλιππος ο Β', στέλνει τελεσίγραφο στη Σπάρτη: "Αν εισβάλλω στη Λακωνία, θα ισοπεδώσω τη Σπάρτη και θα γίνετε δούλοι για πάντα". Οι Σπαρτιάτες του έστειλαν μονολεκτική απάντηση: "Αν". Ο Φίλιππος, τελικά, δεν εισέβαλε ποτέ στη Σπάρτη.
**) Κάποιος ξένος ρωτάει έναν Σπαρτιάτη, "Τι ξέρεις να κάνεις"; Εκείνος απαντά: "Να είμαι ελεύθερος, να μην υποτάσσομαι σε άλλους".
ΠΗΓΕΣ:
1) Ηθικά (τόμος 6), Πλούταρχος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου