"Αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν..."

Χρονική περίοδος: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, 1939-1945 μ.Χ.

Η επιχείρηση "Barbarossa" (22 Ιούνη - 5 Δεκέμβρη 1941) βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στο Ανατολικό Μέτωπο με τη Wehrmacht να προελαύνει ακάθεκτη και τους Σοβιετικούς να πασχίζουν, χωρίς επιτυχία, να βρούνε τα δικά τους αντίμετρα στο γερμανικό Blietzkrieg και να σταθεροποιήσουν το μέτωπο. Το σχέδιο των ναζί, όμως, εξελίσσεται με χρονική καθυστέρηση, καθώς η μάχη της Κρήτης και η, ανέλπιστα, σθεναρή αντίσταση σε Κίεβο και Σμολένσκ θα επιτρέψουν στο ρώσικο Χειμώνα να παίξει το δικό του ρόλο σε αυτή την πρωτόγνωρη τιτανομαχία. Για τους ναζί, ο αντικειμενικός σκοπός της "Ομάδας Στρατιών Κέντρο" και της υπο-επιχείρησης "Typhoon" δεν είναι άλλος από την κατάληψη της Μόσχας, όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα. Η σοβιετική πρωτεύουσα, εκτός του συμβολισμού της ως πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο, αποτελεί και τον συγκοινωνιακό υπερ-κόμβο της Σοβιετικής Ένωσης. Από αυτή διέρχονται όλες οι μεγάλες οδικές αρτηρίες και το αχανές σοβιετικό σιδηροδρομικό δίκτυο. Η απώλειά της θα σημάνει τη διάσπαση του Ανατολικού Μετώπου και θα καταστήσει τη  συνέχεια της αντίστασης ιδιαίτερα δυσχερή για τους Σοβιετικούς. Αυτό το γνωρίζει ο Στάλιν και η ανώτατη ηγεσία του Κόκκινου Στρατού. Στα μέσα του Νοέμβρη 1941 οι Γερμανοί βρίσκονται μόλις 100χλμ μακρυά από τη Μόσχα. Η πόλη και οι κάτοικοί της ετοιμάζονται για τον υπέρ πάντων αγώνα. Περιμετρικά της πόλης οργανώνονται 3 ζώνες άμυνας με πολλαπλά, οχυρωματικά και αντιαρματικά, έργα και υπερχειλίσεις φραγμάτων, ενώ μέσα στον οικιστικό της περίβολο στήνονται αλλεπάλληλα οδοφράγματα και αμυντικές οχυρώσεις για την περίπτωση των οδομαχιών από τετράγωνο σε τετράγωνο. Μέσα σ' αυτές τις πυρετώδεις εργασίες, ο τρόμος και ο πανικός δεν έχουν καταλάβει μόνο τους πολίτες της Μόσχας αλλά και το ανώτατο σοβιετικό επιτελείο. Στα τέλη του Νοέμβρη και προκεχωρημένες γερμανικές μονάδες αναγνώρισης εισχωρούν σε προάστια της πόλης, 20 μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της. Κόσμος αρχίζει να την εγκαταλείπει, το τεθωρακισμένο τρένο του Στάλιν με αναμμένες τις μηχανές περιμένει στο σταθμό και το επιτελείο του εισηγείται την εκκένωση της πόλης και τη μεταφορά της αντίστασης στα Ουράλια. Ο Στάλιν απαντά με το παροιμιώδες : "Αφήστε τους νεκρούς να προχωρούν..." Κανένας, πλέον, δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει την πόλη, αφού, έτσι, στρατιώτες και πολιτοφύλακες θα πολεμούν και για τις ίδιες τις οικογένειές τους, που βρίσκονται ακριβώς πίσω τους. Οι ναζί καθηλώνονται, τελικά,  έξω από την πόλη. Στις 5 Δεκέμβρη και ενώ οι Σοβιετικοί ενισχύονται με 18 νεοφερμένες μεραρχίες από τη Σιβηρία και την Άπω Ανατολή, 1700 τεθωρακισμένα και 1500 αεροσκάφη, ο Ζούκοφ εξαπολύει μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση και ο Κόκκινος Στρατός, υπερέχοντας σε χειμερινό εξοπλισμό και τεχνοτροπία, απωθεί τους Γερμανούς 100-250 χλμ από τη Μόσχα.

Η πόλη έχει σωθεί. Δε θα απειληθεί με κατάληψη άλλη φορά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το Ανατολικό Μέτωπο έχει σωθεί. Ο Χίτλερ δεν παραδειγματίζεται από την καταστρεπτική εκστρατεία της Μεγάλης Στρατιάς του Ναπολέοντα πριν από ενάμιση αιώνα. Ο ρώσικος χειμώνας και το πείσμα των Σοβιετικών θα σφραγίσουν λίγο αργότερα, σε Στάλινγκραντ και Κουρσκ, τις τύχες του ίδιου του Πολέμου. Το φιτίλι που καταλήγει στα θεμέλια του Reichstag στο Βερολίνο, μόλις άναψε.